Nieprzebyty labirynt
10.07.2007
autor: Анатолий Гин
tłumaczenie: Anna Boratyńska-Sala
Dawno, dawno temu greckie miasto Ateny, płaciło daninę przerażającemu potworowi o imieniu Minotaur, olbrzymowi z głową byka. Co roku mieszkańcy oddawali Minotaurowi najpiękniejsze młode dziewczęta i chłopców na pożarcie.
Za mieszkanie służyła Minotaurowi chytra pułapka – labirynt. Kto wszedł w labirynt – już nie mógł znaleźć drogi na zewnątrz. Kiedy znowu przyszła Ateńczykom pora płacić daninę, los wyciągnął śmiały bohater Tezeusz. Zdecydował stoczyć walkę z Minotaurem i zabić go.
Ale co ma zrobić bohater, jeżeli nawet zwycięży potwora? Przecież mimo to, z poplątanego labiryntu nikt jeszcze sam nie mógł znaleźć wyjścia...
Podpowiedź
Może by zaznaczyć drogę bohatera do Minotaura, wtedy droga powrotna byłaby oznaczona.
A czy ten Minotaur nie boi się czasem myszy? Ja bym go nastraszył tak, żeby sam wyskoczył z labiryntu!
Odpowiedź.
Tezeuszowi pomogła mądra księżniczka Ariadna – dała mu kłębek wełny i poradziła przy-wiązać koniec nitki do wejścia. Potem kiedy Minotaur będzie zabity, trzeba nawijać kłębek z powrotem i nić sama przyprowadzi do wyjścia. Podziękował Tezeusz królewnie i schował miecz i kłębek pod ubraniem. Jak Ariadna wymysliła – tak też się stało. Bohater zabił Minotaura i wyszedł z labiryntu.
To od tej pory ludzie nazywają trafne sposoby wychodzenia z kłopotów: „nicią Ariadny”
